जटायुकृतश्रीरामस्तोत्रम्
(अध्यात्मरामायणान्तर्गतम्)
जटायुरुवाच
अगणितगुणमप्रमेयमाद्यं सकलजगत्स्थितिसंयमादिहेतुम् ।
उपरमपरमं परात्मभूतं सततमहं
प्रणतोऽस्मि रामचन्द्रम् ॥ २ ॥
प्रणतोऽस्मि रामचन्द्रम् ॥ २ ॥
निरवधिसुखमिन्दिराकटाक्षं क्षपितसुरेन्द्रचतुर्मुखादिदुःखम्
।
।
नरवरमनिशं नतोऽस्मि रामं वरदमहं
वरचापबाणहस्तम् ॥ २ ॥
वरचापबाणहस्तम् ॥ २ ॥
त्रिभुवनकमनीयरूपमीड्यं रविशतभासुरमीहितप्रदानम्
।
।
शरणदमनिशं सुरागमूले कृतनिलयं
रघुनन्दनं प्रपद्ये ॥ ३ ॥
रघुनन्दनं प्रपद्ये ॥ ३ ॥
भवविपिनदवाग्निनामधेयं भवमुखदैवतदैवतं
दयालुम् ।
दयालुम् ।
दनुजपतिसहस्रकोटिनाशं रवितनयासदृशं
हरिं प्रपद्ये ॥ ४ ॥
हरिं प्रपद्ये ॥ ४ ॥
अविरतभवभावनातिदूरं भवविमुखैर्मुनिभिस्सदैव
दृश्यम् ।
दृश्यम् ।
भवजलधिसुतारणाङ्घ्रिपोतं शरणमहं
रघुनन्दनं प्रपद्ये ॥ ५ ॥
रघुनन्दनं प्रपद्ये ॥ ५ ॥
गिरिशगिरिसुतामनोनिवासं गिरिवरधारिणमीहिताभिरामम्
।
।
सुरवरदनुजेन्द्रसेविताङ्घ्रिं
सुरवरदं रघुनायकं प्रपद्ये ॥ ६ ॥
सुरवरदं रघुनायकं प्रपद्ये ॥ ६ ॥
परधनपरदारवर्जितानां परगुणभूतिषु
तुष्टमानसानाम् ।
तुष्टमानसानाम् ।
परहितनिरतात्मनां सुसेव्यं
रघुवरमम्बुजलोचनं प्रपद्ये ॥ ७ ॥
रघुवरमम्बुजलोचनं प्रपद्ये ॥ ७ ॥
स्मितरुचिरविकासिताननाब्जमतिसुलभं
सुरराजनीलनीलम् ।
सुरराजनीलनीलम् ।
सितजलरुहचारुनेत्रशोभं रघुपतिमीशगुरोर्गुरुं
प्रपद्ये ॥ ८ ॥
प्रपद्ये ॥ ८ ॥
हरिकमलजशंभुरूपभेदात्त्वमिह
विभासि गुणत्रयानुवृत्तः ।
विभासि गुणत्रयानुवृत्तः ।
रविरिव जलपूरितोदपात्रेष्वमरपतिस्तुतिपात्रमीशमीडे
॥ ९ ॥
॥ ९ ॥
रतिपतिशतकोटिसुन्दराङ्गं शतपथगोचरभावनाविदूरम्
।
।
यतिपतिहृदये सदा विभातं रघुपतिमार्तिहरं
प्रभुं प्रपद्ये ॥ १० ॥
प्रभुं प्रपद्ये ॥ १० ॥
इत्येवं स्तुवतस्तस्य प्रसन्नोऽभूद्रघूत्तमः
।
।
उवाच गच्छ भद्रं ते मम विष्णोः
परं पदम् ॥ १२ ॥
परं पदम् ॥ १२ ॥
शृणोति य इदं स्तोत्रं लिखेद्वा
नियतः पठेत् ।
नियतः पठेत् ।
स याति मम सारूप्यं मरणे मत्स्मृतिं
लभेत् ॥ १३ ॥
लभेत् ॥ १३ ॥
इति राघवभाषितं तदा श्रुतवान्
हर्षसमाकुलो द्विजः
हर्षसमाकुलो द्विजः
रघुनन्दनसाम्यमास्थितः प्रययौ
ब्रह्मसुपूजितं पदम् ॥ १४ ॥
ब्रह्मसुपूजितं पदम् ॥ १४ ॥