देव्यथर्वशीर्षोपनिषत्
ऊँ सर्वे वै देवा देवीमुपतस्थुः
कासि त्वं महादेवीति ॥१॥
कासि त्वं महादेवीति ॥१॥
साब्रवीत्- अहं ब्रह्मस्वरूपिणी।
मत्तः प्रकृतिपुरुषात्मकं जगत्। शून्यं चाशून्यम् च ॥२॥
मत्तः प्रकृतिपुरुषात्मकं जगत्। शून्यं चाशून्यम् च ॥२॥
अहमानन्दानानन्दौ। अहं विज्ञानाविज्ञाने।
अहं ब्रह्माब्रह्मणी वेदितव्ये। अहं पञ्चभूतान्यपञ्चभूतानि । अहमखिलं जगत्॥३॥
अहं ब्रह्माब्रह्मणी वेदितव्ये। अहं पञ्चभूतान्यपञ्चभूतानि । अहमखिलं जगत्॥३॥
वेदोऽहमवेदोऽहम्। विद्याहमविद्याहम्।
अजाहमनजाहम् । अधश्चोर्ध्वं च तिर्यक्चाहम्॥४॥
अजाहमनजाहम् । अधश्चोर्ध्वं च तिर्यक्चाहम्॥४॥
अहं रुद्रेभिर्वसुभिश्चरामि।
अहमादित्यैरुत विश्वदेवैः।
अहमादित्यैरुत विश्वदेवैः।
अहं मित्रावरुणावुभौ बिभर्मि। अहमिन्द्राग्नी अहमश्विनावुभौ॥५॥
अहं सोमं त्वष्टारं पूषणं भगं दधामि। अहं विष्णुमुरुक्रमं
ब्रह्माणमुत प्रजापतिं दधामि॥६॥
ब्रह्माणमुत प्रजापतिं दधामि॥६॥
अहं दधामि द्रविणं हविष्मते सुप्राव्ये उ यजमानाय सुन्वते
। अहं राष्ट्री सङ्गमनी वसूनां चिकितुषी प्रथमा यज्ञियानाम्। अहं सुवे पितरमस्य मूर्धन्मम
योनिरप्स्वन्तः समुद्रे । य एवम् वेद। स देवीं सम्पदमाप्नोति ॥७॥
। अहं राष्ट्री सङ्गमनी वसूनां चिकितुषी प्रथमा यज्ञियानाम्। अहं सुवे पितरमस्य मूर्धन्मम
योनिरप्स्वन्तः समुद्रे । य एवम् वेद। स देवीं सम्पदमाप्नोति ॥७॥
ते देवा अब्रुवन्-
नमो देव्यै महादेव्यै शिवायै सततं नमः।
नमः प्रकृत्यै भद्रायै नियताः प्रणताः स्म ताम्॥८॥
तामग्निवर्णां तपसा ज्वलन्तीं वैरोचनीं कर्मफलेषु जुष्टाम्।
दुर्गां देवीं शरणं प्रपद्यामहेऽसुरान्नाशयित्र्यै ते नमः
॥९॥
॥९॥
देवीं वाचमजनयन्त देवास्तां विश्वरूपाः पशवो वदन्ति
सा नो मन्द्रेषमूर्जं दुहाना धेनुर्वागस्मानुप सुष्टुतैतु॥१०॥
कालरात्रीं ब्रह्मस्तुतां वैष्णवीं स्कन्दमातरम्।
सरस्वतीमदितिं दक्षदुहितरं नमामः पावनां शिवाम् ॥११॥
महालक्ष्म्यै च विद्महे सर्वशक्त्यै च धीमहि।
तन्नो देवी प्रचोदयात् ॥१२॥
अदितिर्ह्यजनिष्ट दक्ष या दुहिता तव
तां देवा अन्वजायन्त भद्रा अमृतबन्धवः ॥१३॥
कामो योनिः कमला वज्रपाणिर्गुहा हसा मातरिश्वाभ्रमिन्द्रः।
पुनर्गुहा सकला मायया च पुरूच्यैषा विश्वमातादिविद्योम्॥१४॥
एषात्मशक्तिः। एषा विश्वमोहिनी। पाशाङ्कुशधनुर्बाणधरा। एषा
श्रीमहाविद्या।
श्रीमहाविद्या।
य एवं वेद स शोकं तरति॥१५॥
नमस्ते अस्तु भगवति मातरस्मान् पाहि सर्वतः ॥१६॥
सैषाष्टौ वसवः। सैषैकादशरुद्राः। सैषा द्वादशादित्याः। सैषा
विश्वेदेवाः सोमपा असोमपाश्च। सैषा यातुधाना असुरा रक्षांसि पिशाचा यक्षाः सिद्धाः
। सैषा सत्त्वरजस्तमांसि। सैषा ब्रह्मविष्णुरुद्ररूपिणी। सैषा प्रजापतीन्द्रमनवः ।
विश्वेदेवाः सोमपा असोमपाश्च। सैषा यातुधाना असुरा रक्षांसि पिशाचा यक्षाः सिद्धाः
। सैषा सत्त्वरजस्तमांसि। सैषा ब्रह्मविष्णुरुद्ररूपिणी। सैषा प्रजापतीन्द्रमनवः ।
सैषा ग्रहनक्षत्रज्योतींषि। कला काष्ठादिकालरूपिणी। तामहं
प्रणौमि नित्यम् ।
प्रणौमि नित्यम् ।
पापहारिणीं देवीं भुक्तिमुक्तिप्रदायिनीम्।
अनन्तां विजयां शुद्धां शरण्यां शिवदां शिवाम्॥१७॥
वियदीकारसंयुक्तं वीतिहोत्रसमन्वितम्।
अर्धेन्दुलसितं देव्या बीजं सर्वार्थसाधकम् ॥१८॥
एवमेकाक्षरं ब्रह्म यतयः शुद्धचेतसः
ध्यायन्ति परमानन्दमया ज्ञानाम्बुराशयः ॥१९॥
वाङ्माया ब्रह्मसूस्तस्मात् षष्ठं वक्त्रसमन्वितम्
सुर्योऽवामश्रोत्रबिन्दुसंयुक्तष्टात्तृतीयकः ।
नारायणेन संमिश्रो वायुश्चाधरयुक् ततः
विच्चे नवार्णकोऽर्णः स्यान्महदानन्ददायकः ॥२०॥
हृत्पुण्डरीकमध्यस्थां प्रातः सूर्यसमप्रभां
पाशाङ्कुशधरां सौम्यां वरदाभयहस्तकाम् ।
त्रिनेत्रां रक्तवसनां भक्तकामदुघां भजे ॥२१॥
नमामि त्वां महादेवीं महाभयविनाशिनीम्।
महादुर्गप्रशमनीं महाकारुण्यरूपिणीम् ॥२२॥
यस्याः स्वरूपं ब्रह्मादयो न जानन्ति तस्मादुच्यते अज्ञेया।
यस्या अन्तो न लभ्यते तस्मादुच्यते अनन्ता। यस्या लक्ष्यं नोपलक्ष्यते तस्मादुच्यते
अलक्ष्या ।
यस्या अन्तो न लभ्यते तस्मादुच्यते अनन्ता। यस्या लक्ष्यं नोपलक्ष्यते तस्मादुच्यते
अलक्ष्या ।
यस्या जननं नोपलभ्यते तस्मादुच्यते अजा। एकैव सर्वत्र वर्तते
तस्मादुच्यते एका। एकैव विश्वरूपिणी तस्मादुच्यते नैका।अत एवोच्यते अज्ञेयानन्तालक्ष्याजैका
नैकेति ॥२३॥
तस्मादुच्यते एका। एकैव विश्वरूपिणी तस्मादुच्यते नैका।अत एवोच्यते अज्ञेयानन्तालक्ष्याजैका
नैकेति ॥२३॥
मन्त्राणां मातृका देवी शब्दानां ज्ञानरूपिणी।
ज्ञानानां चिन्मयातीता शून्यानां शून्यसाक्षिणी।
यस्याः परतरं नास्ति सैषा दुर्गा प्रकीर्तिता ॥२४॥
तां दुर्गां दुर्गमां देवीं दुराचारविघातिनीम्।
नमामि भवभीतोऽहं संसारार्णवतारिणीम् ॥२५॥
इदमथर्वशीर्षं योऽधीते स पञ्चाथर्वशीर्षजपफलमाप्नोति। इदमथर्वशीर्षमज्ञात्वा
योऽर्चां स्थापयति शतलक्षं प्रजप्त्वाऽपि सोऽर्चासिद्धिं न विन्दति। शतमष्टोत्तरं चास्य
पुरश्चर्याविधिः स्मृतः ।
योऽर्चां स्थापयति शतलक्षं प्रजप्त्वाऽपि सोऽर्चासिद्धिं न विन्दति। शतमष्टोत्तरं चास्य
पुरश्चर्याविधिः स्मृतः ।
दशवारं पठेद्यस्तु सद्यः पापैः प्रमुच्यते।
महादुर्गाणि तरति महादेव्याः प्रसादतः ॥२६॥
सायमधीयानो दिवसकृतं पापं नाशयति।प्रातरधीयानो रात्रिकृतं
पापं नाशयति।
पापं नाशयति।
सायं प्रातः प्रयुञ्जानो अपापो भवति।निशीथे तुरीयसन्ध्यायां
जप्त्वा वाक्सिद्धिर्भवति। नूतनायां प्रतिमायां जप्त्वा देवतासान्निध्यं भवति। प्राणप्रतिष्ठायां
जप्त्वा प्राणानां प्रतिष्ठा भवति। भौमाश्विन्यां महादेवीसन्निधौ जप्त्वा महामृत्युं
तरति। स महामृत्युं तरति य एवं वेद। इत्युपनिषत्॥२७॥
जप्त्वा वाक्सिद्धिर्भवति। नूतनायां प्रतिमायां जप्त्वा देवतासान्निध्यं भवति। प्राणप्रतिष्ठायां
जप्त्वा प्राणानां प्रतिष्ठा भवति। भौमाश्विन्यां महादेवीसन्निधौ जप्त्वा महामृत्युं
तरति। स महामृत्युं तरति य एवं वेद। इत्युपनिषत्॥२७॥
सात्विक, सम्यक शक्ति संचय स्तोत्र ।
If some one wants it in Telugu, here it is :
దేవ్యథర్వశీర్షోపనిషత్
ఊఁ సర్వే వై దేవా దేవీముపతస్థుః కాసి త్వం మహాదేవీతి ॥౧॥
సాబ్రవీత్- అహం బ్రహ్మస్వరూపిణీ। మత్తః ప్రకృతిపురుషాత్మకం జగత్। శూన్యం చాశూన్యమ్ చ ॥౨॥
అహమానన్దానానన్దౌ। అహం విజ్ఞానావిజ్ఞానే। అహం బ్రహ్మాబ్రహ్మణీ వేదితవ్యే। అహం పఞ్చభూతాన్యపఞ్చభూతాని । అహమఖిలం జగత్॥౩॥
వేదోఽహమవేదోఽహమ్। విద్యాహమవిద్యాహమ్। అజాహమనజాహమ్ । అధశ్చోర్ధ్వం చ తిర్యక్చాహమ్॥౪॥
అహం రుద్రేభిర్వసుభిశ్చరామి। అహమాదిత్యైరుత విశ్వదేవైః।
అహం మిత్రావరుణావుభౌ బిభర్మి। అహమిన్ద్రాగ్నీ అహమశ్వినావుభౌ॥౫॥
అహం సోమం త్వష్టారం పూషణం భగం దధామి। అహం విష్ణుమురుక్రమం బ్రహ్మాణముత ప్రజాపతిం దధామి॥౬॥
అహం దధామి ద్రవిణం హవిష్మతే సుప్రావ్యే ఉ యజమానాయ సున్వతే । అహం రాష్ట్రీ సఙ్గమనీ వసూనాం చికితుషీ ప్రథమా యజ్ఞియానామ్। అహం సువే పితరమస్య మూర్ధన్మమ యోనిరప్స్వన్తః సముద్రే । య ఏవమ్ వేద। స దేవీం సమ్పదమాప్నోతి ॥౭॥
తే దేవా అబ్రువన్-
నమో దేవ్యై మహాదేవ్యై శివాయై సతతం నమః।
నమః ప్రకృత్యై భద్రాయై నియతాః ప్రణతాః స్మ తామ్॥౮॥
తామగ్నివర్ణాం తపసా జ్వలన్తీం వైరోచనీం కర్మఫలేషు జుష్టామ్।
దుర్గాం దేవీం శరణం ప్రపద్యామహేఽసురాన్నాశయిత్ర్యై తే నమః ॥౯॥
దేవీం వాచమజనయన్త దేవాస్తాం విశ్వరూపాః పశవో వదన్తి
సా నో మన్ద్రేషమూర్జం దుహానా ధేనుర్వాగస్మానుప సుష్టుతైతు॥౧౦॥
కాలరాత్రీం బ్రహ్మస్తుతాం వైష్ణవీం స్కన్దమాతరమ్।
సరస్వతీమదితిం దక్షదుహితరం నమామః పావనాం శివామ్ ॥౧౧॥
మహాలక్ష్మ్యై చ విద్మహే సర్వశక్త్యై చ ధీమహి।
తన్నో దేవీ ప్రచోదయాత్ ॥౧౨॥
అదితిర్హ్యజనిష్ట దక్ష యా దుహితా తవ
తాం దేవా అన్వజాయన్త భద్రా అమృతబన్ధవః ॥౧౩॥
కామో యోనిః కమలా వజ్రపాణిర్గుహా హసా మాతరిశ్వాభ్రమిన్ద్రః।
పునర్గుహా సకలా మాయయా చ పురూచ్యైషా విశ్వమాతాదివిద్యోమ్॥౧౪॥
ఏషాత్మశక్తిః। ఏషా విశ్వమోహినీ। పాశాఙ్కుశధనుర్బాణధరా। ఏషా శ్రీమహావిద్యా।
య ఏవం వేద స శోకం తరతి॥౧౫॥
నమస్తే అస్తు భగవతి మాతరస్మాన్ పాహి సర్వతః ॥౧౬॥
సైషాష్టౌ వసవః। సైషైకాదశరుద్రాః। సైషా ద్వాదశాదిత్యాః। సైషా విశ్వేదేవాః సోమపా అసోమపాశ్చ। సైషా యాతుధానా అసురా రక్షాంసి పిశాచా యక్షాః సిద్ధాః । సైషా సత్త్వరజస్తమాంసి। సైషా బ్రహ్మవిష్ణురుద్రరూపిణీ। సైషా ప్రజాపతీన్ద్రమనవః ।
సైషా గ్రహనక్షత్రజ్యోతీంషి। కలా కాష్ఠాదికాలరూపిణీ। తామహం ప్రణౌమి నిత్యమ్ ।
పాపహారిణీం దేవీం భుక్తిముక్తిప్రదాయినీమ్।
అనన్తాం విజయాం శుద్ధాం శరణ్యాం శివదాం శివామ్॥౧౭॥
వియదీకారసంయుక్తం వీతిహోత్రసమన్వితమ్।
అర్ధేన్దులసితం దేవ్యా బీజం సర్వార్థసాధకమ్ ॥౧౮॥
ఏవమేకాక్షరం బ్రహ్మ యతయః శుద్ధచేతసః
ధ్యాయన్తి పరమానన్దమయా జ్ఞానామ్బురాశయః ॥౧౯॥
వాఙ్మాయా బ్రహ్మసూస్తస్మాత్ షష్ఠం వక్త్రసమన్వితమ్
సుర్యోఽవామశ్రోత్రబిన్దుసంయుక్తష్టాత్తృతీయకః ।
నారాయణేన సంమిశ్రో వాయుశ్చాధరయుక్ తతః
విచ్చే నవార్ణకోఽర్ణః స్యాన్మహదానన్దదాయకః ॥౨౦॥
హృత్పుణ్డరీకమధ్యస్థాం ప్రాతః సూర్యసమప్రభాం
పాశాఙ్కుశధరాం సౌమ్యాం వరదాభయహస్తకామ్ ।
త్రినేత్రాం రక్తవసనాం భక్తకామదుఘాం భజే ॥౨౧॥
నమామి త్వాం మహాదేవీం మహాభయవినాశినీమ్।
మహాదుర్గప్రశమనీం మహాకారుణ్యరూపిణీమ్ ॥౨౨॥
యస్యాః స్వరూపం బ్రహ్మాదయో న జానన్తి తస్మాదుచ్యతే అజ్ఞేయా। యస్యా అన్తో న లభ్యతే తస్మాదుచ్యతే అనన్తా। యస్యా లక్ష్యం నోపలక్ష్యతే తస్మాదుచ్యతే అలక్ష్యా ।
యస్యా జననం నోపలభ్యతే తస్మాదుచ్యతే అజా। ఏకైవ సర్వత్ర వర్తతే తస్మాదుచ్యతే ఏకా। ఏకైవ విశ్వరూపిణీ తస్మాదుచ్యతే నైకా।అత ఏవోచ్యతే అజ్ఞేయానన్తాలక్ష్యాజైకా నైకేతి ॥౨౩॥
మన్త్రాణాం మాతృకా దేవీ శబ్దానాం జ్ఞానరూపిణీ।
జ్ఞానానాం చిన్మయాతీతా శూన్యానాం శూన్యసాక్షిణీ।
యస్యాః పరతరం నాస్తి సైషా దుర్గా ప్రకీర్తితా ॥౨౪॥
తాం దుర్గాం దుర్గమాం దేవీం దురాచారవిఘాతినీమ్।
నమామి భవభీతోఽహం సంసారార్ణవతారిణీమ్ ॥౨౫॥
ఇదమథర్వశీర్షం యోఽధీతే స పఞ్చాథర్వశీర్షజపఫలమాప్నోతి। ఇదమథర్వశీర్షమజ్ఞాత్వా యోఽర్చాం స్థాపయతి శతలక్షం ప్రజప్త్వాఽపి సోఽర్చాసిద్ధిం న విన్దతి। శతమష్టోత్తరం చాస్య పురశ్చర్యావిధిః స్మృతః ।
దశవారం పఠేద్యస్తు సద్యః పాపైః ప్రముచ్యతే।
మహాదుర్గాణి తరతి మహాదేవ్యాః ప్రసాదతః ॥౨౬॥
సాయమధీయానో దివసకృతం పాపం నాశయతి।ప్రాతరధీయానో రాత్రికృతం పాపం నాశయతి।
సాయం ప్రాతః ప్రయుఞ్జానో అపాపో భవతి।నిశీథే తురీయసన్ధ్యాయాం జప్త్వా వాక్సిద్ధిర్భవతి। నూతనాయాం ప్రతిమాయాం జప్త్వా దేవతాసాన్నిధ్యం భవతి। ప్రాణప్రతిష్ఠాయాం జప్త్వా ప్రాణానాం ప్రతిష్ఠా భవతి। భౌమాశ్విన్యాం మహాదేవీసన్నిధౌ జప్త్వా మహామృత్యుం తరతి। స మహామృత్యుం తరతి య ఏవం వేద। ఇత్యుపనిషత్॥౨౭॥