देवीक्षमापणस्तोत्रम्
अपराधसहस्राणि क्रियन्तेऽहर्निशं मया ।
दासोऽयमिति मां मत्वा क्षमस्व परमेश्वरि॥१॥
आवाहनं न जानामि न जानामि विसर्जनम्।
पूजां चैव न जानामि क्षम्यतां परमेश्वरि ॥२॥
मन्त्रहीनं क्रियाहीनं भक्तिहीनं सुरेश्वरि।
यत्पूजितं मया देवि परिपूर्णं तदस्तु ते ॥३॥
यत्पूजितं मया देवि परिपूर्णं तदस्तु ते ॥३॥
अपराधशतं कृत्वा जगदम्बेति चोच्चरेत्।
यां गतिं समवाप्नोति न तां ब्रह्मादयस्सुराः ॥४॥
सापराधोस्मि शरणं प्राप्तस्त्वां जगदम्बिके।
इदानीमनुकंप्योहं यथेच्छसि तथा कुरु ॥५॥
अज्ञानात् विस्मृतेः भ्रान्त्या यन्न्यूनमधिकं कृतम्।
तत्सर्वं क्ष्म्यतां देवि प्रसीद परमेश्वरि ॥६॥
कामेश्वरि जगन्मातःसच्चिदानन्दविग्रहे।
गृहाणार्च्चामि त्वां प्रीत्या प्रसीद परमेश्वरि ॥७॥
गुह्यातिगुह्यगोप्त्री त्वं गृहाणास्मत्कृतं जपम्।
सिद्धिर्भवतु मे देवि त्वत्प्रसादात् सुरेश्वरि ॥८॥