मीनाक्षीनवरत्नमालास्तोत्रम्

गौरीं
काञ्चनपद्मिनीतटगृहां श्रीसुन्दरेशप्रियां

   नीपारण्यसुवर्णकन्दुकपरिक्रीडाविलोलामुमाम्।

श्रीमद्पाण्ड्यकुलाचलाग्रविलसद्रत्नप्रदीपायितां

   मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां श्रीपाण्ड्यबालां
भजे ॥१॥

गौरीं
वेदकदंबकाननशुकीं शास्त्राटवीकेकिनीं

      वेदान्ताखिलधर्महेमनलिनीहंसीं
शिवां शाम्भवीम्।

ओंकाराम्बुजनीलिमात्तमधुपां
मन्त्राम्रशाखापिकां

      मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां श्रीपाण्ड्यबालां
भजे ॥२॥

गौरीं
नूपुरशोभिताङ्घ्रिकमलां तूणीरसज्जङ्घिकां

      
रत्नादर्शसमानजानुयुगलां
रम्भानिभोरुद्वयाम्।

 काञ्चीबद्धमनोज्ञपीनजघनामावर्तनाभिह्रदां

   मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां श्रीपाण्ड्यबालां
भजे ॥३॥

गौरीं
व्योमसमानमध्यमयुतामुत्तुङ्गवक्षोरुहां

   वीणामञ्जुलनालिकान्वितकरां संगोल्लसत्सुन्दराम्।  

लाक्षाकर्दमशोभिपादयुगलां
सिन्दूरसीमन्तिनीम्

    मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां
श्रीपाण्ड्यबालां भजे ॥४॥

गौरीं
मञ्जुलमीननेत्रयुगलां कोदण्डसुभ्रूलतां

   बिम्बोष्ठीं जितकुन्ददन्तरुचिरां
चाम्पेयनासोज्ज्वलाम्।

अर्धेन्दुप्रतिबिम्बफालरुचिरामादर्शगण्डस्थलां

    मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां श्रीपाण्ड्यबालां भजे
॥५॥

गौरीं
कुङ्कुमपङ्कलेपितलसद्वक्षोजकुम्भोज्ज्वलां

   कस्तूरीतिलकालिकां मलयजालेपोल्लसत्कन्धराम्।

राकाचन्द्रसमानचारुवदनां
लोलम्बनीलालकां

   मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां श्रीपाण्ड्यबालां भजे
॥६॥

गौरीं
काञ्चनकङ्कणांगदधरां नासालसन्मौक्तिकां

    मञ्जीराङ्गुलिमुद्रिकां
कटकग्रैवेयकालङ्कृताम्।

मुक्ताहारकिरीटरत्नविलसत्ताटङ्ककान्त्यायुतां

     मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां
श्रीपाण्ड्यबालां भजे ॥७॥

  

गौरीं
चंपकमल्लिकासुकुसुमैः पुन्नागसौगन्धिकैः

   द्रोणेन्दीवरकुन्दजातिवकुलैराबद्धचूलीयुताम्।

मन्दारोत्पलकेतकीसुकुसुमश्रेणीलसद्वेणिकां

  मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां श्रीपाण्ड्यबालां
भजे ॥८॥

’

गौरीं
दाडिमपुष्पवर्णविलसद्दिव्याम्बरालंकृतां

    चन्द्रांशूपमचारुचामरकरश्रीभारतीसेविताम्।

नानारत्नसुवर्णदण्डविलसन्मुक्तातपत्रोज्ज्वलाम्

    मीनाक्षीं मधुरेश्वरीं शुकधरां श्रीपाण्ड्यबालां भजे
॥९॥

वाचा
वा मनसापि वा गिरिसुते कायेन वा सन्ततं

      मीनाक्षीति कदाचिदम्ब कुरुते
त्वन्नामसङ्कीर्तनम्।

लक्ष्मीस्तस्यगृहे
वसत्यनुदिनं वाणी च वक्त्राम्बुजे

       धर्माद्यर्थचतुष्टयं करतलप्राप्तं
भवेन्निश्चयम्   ॥१०॥ 

                                                            अम्बास्तोत्रम्

        (hymn to
the gramdevata of Ayre village in Dombivilli Bombay)

 अम्बिके!
प्रणमामि ’त्वामायरे’ ग्रामदेवते,।

 सर्वशक्ते, प्रसीद
त्वं सच्चिदानन्दरूपिणि ॥१॥

  ग्रामरक्षाबद्धदीक्षे,
ग्रामपुष्टिप्रदायिनी!।

  आपन्नवारिके देवि,
दयामयि, नमोऽस्तु ते॥२॥

  प्रसन्नकरुणापूर्णविलोलनयनाम्बुजाम्।

  आकुञ्चितमनोहारिस्फुरच्चिल्लीमतल्लिकाम्॥३॥

  सिन्दूरतिलकोद्भासिविशालनिटिलाञ्चिताम्।

  कपोलबिम्बितारम्यमणिकुण्डलभूषिताम्
॥४॥

  मन्दस्मितमनोहारि
मधुराधरशोभिताम्।

  आनीलपट्टवसनसमावृतकलेबराम्॥५।

  प्रशान्तदिव्यमहसा
परिवेषितविग्रहाम्।

  ध्यायामि त्वां
महादेवीं श्रीविद्याशक्तिरूपिणीम्॥६॥

  

   प्रसीद त्वं शिवे,
देवि, लक्ष्मि, दुर्गे, सरस्वति।

   रम्यं भवद्रूपमिदं
भासतां हृदये सदा ॥७॥

   विपदस्त्राहि नो
देवि! सम्पदो देहि नः शिवे।

   अस्मासु धेहि करुणां
भक्तान् नः पाहि सर्वदा ॥८॥

  

   ग्रामाम्बिकास्तोत्रमिदं
ये पठन्ति समाहिताः।

   शृण्वन्ति वा तथा
तेषु प्रसीदति महेश्वरी॥९॥

(Source: ‘Bhaktitarangini’
by Prof. P.C. Vasudevan Elayath, Published by Kerala Sanskrit Akademi)

   श्रीकालिकास्तोत्रम्

ध्यानम्:

मेघाङ्गीं विगताम्बरां शवशिवारूढां त्रिनेत्रां परां

   कर्णालम्बिनृमुण्डयुग्मभयदां
मुण्डस्रजां भीषणाम्।

वामाधोर्ध्वकराम्बुजे नरशिरः खड्गं च सव्येतरे

    दानाभीति विमुक्तकेशनिचयां
वन्दे सदा कालिकाम् ॥

            श्रीकालिकास्तोत्रम्

त्वं परा प्रकृतिः साक्षात्ब्रह्मणः परमात्मनः

त्वत्तो जातं जगत्सर्वं त्वं जगज्जननी शिवे ॥१॥

महदाद्यणुपर्यन्तं यदेतत्सचराचरम्।

त्वयैवोत्पादितं भद्रे त्वदधीनमिदं जगत् ॥२॥

त्वमाद्या  सर्वविद्यानामस्माकमपि
जन्मभूः।

त्वं जानासि जगत्सर्वं न त्वां जानाति कश्चन ॥३॥

त्वं काली तारिणी दुर्गा षोडशी भुवनेश्वरी।

धूमावती त्वं बगला भैरवी छिन्नमस्तका ॥४॥

त्वमन्नपूर्णा वाग्देवी त्वं देवि कमलालया।

सर्वशक्तिस्वरूपा त्वं सर्वदेवमयी तनुः ॥५॥

त्वमेव सूक्ष्मा स्थूला त्वं व्यक्ताव्यक्तस्वरूपिणी।

निराकारापि साकारा कस्त्वां वेदितुमर्हति ॥६॥

उपासकानां कार्यार्थं श्रेयसे जगतामपि।

दानवानां विनाशाय धत्से नानाविधास्तनूः॥७॥

चतुर्भुजा त्वं द्विभुजा षड्भुजाष्टभुजा तथा।

त्वमेव विश्वरक्षार्थं नानाशस्त्रास्त्रधारिणी॥८॥

त्वं सर्वरूपिणी देवी सर्वेषां जननी परा।

तुष्टायां त्वयि देवेशि सर्वेषां तोषणं भवेत् ॥९॥

सृष्टेरादौ त्वमेकासीत्तमोरूपमगोचरम्।

त्वत्तो जातं जगत्सर्वं परब्रह्मसिसृक्षया॥१०॥

महत्तत्वादिभूतानां त्वया सृष्टमिदं जगत्।

निमित्तमात्रं तद्ब्रह्म सर्वकारणकारणम् ॥११॥

सद्रूपं सर्वतोव्यापि सर्वमावृत्य तिष्ठति।

सदैकरूपं चिन्मात्रं निर्लिप्तं सर्ववस्तुषु ॥१२॥

न करोति न चाश्नाति न गच्छति न तिष्ठति।

सत्यं ज्ञानमनाद्यन्तमवाङ्मनसगोचरम् ॥१३॥

तस्येच्छामात्रमालम्ब्य त्वं महायोगिनी परा।

करोषि पासि हंस्यन्ते जगदेतच्चराचरम्॥१४॥

तव रूपं महाकालो जगत्संहारकारकः।

महासंहारसमये कालः सर्वं ग्रसिष्यति॥१५॥

कलनात्सर्वभूतानां महाकालः प्रकीर्तितः।

महाकालस्य कलनात्त्वमाद्या कालिका परा ॥१६॥

कालसङ्ग्रसनात्काली सर्वेषामादिरूपिणी।

कालत्वादादिभूतत्वादाद्या कालीति गीयते ॥१७॥

पुनः स्वरूपमासाद्य तमोरूपं निराकृति।

वाचातीतं मनोऽगम्यं त्वमेकैवावशिष्यसे॥१८॥

साकारापि निराकारा मायया बहुरूपिणी।

त्वं सर्वादिरनादि त्वं कर्त्री हर्त्री च पालिका ॥१९॥

               —-

  

              श्रीचण्डीप्रातःस्मरणस्तोत्रम्

प्रातः स्मरामि शरदिन्दुकरोज्ज्वलाभां

    सद्रत्नवन्मकरकूण्डलहारभूषाम्।

दिव्यायुधोर्जितसुनीलसहस्रहस्तां

     रक्तोत्पलाभचरणां भवतीं परेशाम् ॥१॥

प्रातर्नमामि महिषासुरचण्डमुण्ड-

   शुम्भासुरप्रमुखदैत्यविनाशदक्षाम्।

ब्रह्मेन्द्र रुद्र मुनिमोहनशीललीलां

   चण्डीं समस्त सुरमूर्तिमनेकरूपां ॥२॥

प्रातर्भजामि भजतामभिलाषदात्रीं

    धात्रीं समस्तजगतां
दुरितापहन्त्रीम्।

संसारबन्धनविमोचनहेतुभूतां

    मायां परां समधिगम्य
परस्य विष्णोः ॥३॥

श्लोकत्रयमिदं देव्याश्चण्डिकायाः पठेन्नरः।

       अभिरामी स्तोत्रम्

नमस्ते ललिते देवि श्रीमत्सिंहासनेश्वरि।

भक्तानां इष्टदे मातः अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥१॥

चन्द्रोदयं कृतवति ताटङ्केन महेश्वरि।

आयुर्देहि जगन्मातः अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥२॥

सुधाघटेशश्रीकान्ते शरणागतवत्सले।

आरोग्यं देहि मे नित्यं अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥३॥

कल्याणि मंगलं देहि जगन्मंगल्कारिणि।

ऐश्वर्यं देहि मे नित्यं अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥४॥

चन्द्रमण्डलमध्यस्थे महात्रिपुरसुन्दरि।

श्रीचक्रराजनिलये अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥५॥

राजीवलोचने पूर्णे पूर्णचन्द्रविधायिनि।
सौभाग्यं देहि मे नित्यं अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥६॥

गणेशस्कन्दजननि वेदरूपे धनेश्वरि।

विद्यां च देहि मे कीर्तिं अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥७॥

सुवासिनीप्रिये मातः सौमङ्गल्यविवर्धिनि।

माङ्गल्यं देहि मे नित्यं अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥८॥

मार्कण्डेयमहाभक्त सुब्रह्मण्यसुपूजिते।

राजराजेश्वरी त्वं हि अभिरामि नमोऽस्तु ते ॥९॥

सान्निध्यं कुरु कल्याणि मम पूजागृहे शुभे।

बिम्बे दीपे तथा पुष्पे हरिद्राकुङ्कुमे मम॥१०॥

अभिराम्याः इदं स्तोत्रं यः पठेत् शक्तिसन्निधौ।

आयुर्बलं यशोवर्चो मङ्गलं च भवेत् सुखम् ॥११॥

[Sri Abhirami is the consort of Amritaghateshwara

(as aspect Lord Siva) at Tirukkadayur, Tamilnadu] 

                   दुर्गाष्टकम्

कात्यायनि महामाये खड्गबाणधनुर्धरे ।

खड्गधारिणि चण्डि श्री दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते ॥१॥

वसुदेवसुते काळि वासुदेवसहोदरि।

वसुन्धरश्रिये नन्दे दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते॥२॥

योगनिद्रे महानिद्रे योगमाये महेश्वरि।

योगसिद्धिकरी शुद्धे दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते ॥३॥

शंखचक्रगदापाणे  शार्ङ्गज्यायतबाहवे।

पीतांबरधरे धन्ये 
दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते॥४॥

ऋग्यजुस्सामाथर्वाणश्चतुस्सामन्तलोकिनि।
ब्रह्मस्वरूपिणि ब्राह्मि दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते॥५॥

वृष्णीनां कुलसंभूते विष्णुनाथसहोदरि।

वृष्णिरूपधरे धन्ये दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते॥६॥

सर्वज्ञे सर्वगे शर्वे सर्वेशे सर्वसाक्षिणि।

सर्वामृतजटाभारे दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते॥७॥

अष्टबाहु महासत्त्वे अष्टमी नवमि प्रिये।

अट्टहासप्रिये भद्रे दुर्गादेवि नमोऽस्तु ते ॥८।

दुर्गाष्टकमिदं पुण्यं भक्तितो यः पठेन्नरः।

सर्वकाममवाप्नोति दुर्गालोकं स गच्छति ॥९॥

Click here to go to the Master Index from where you can access more than 750 posts

                        देव्यथर्वशीर्षोपनिषत्

ऊँ सर्वे वै देवा देवीमुपतस्थुः
कासि त्वं महादेवीति ॥१॥

साब्रवीत्- अहं ब्रह्मस्वरूपिणी।
मत्तः प्रकृतिपुरुषात्मकं जगत्। शून्यं चाशून्यम् च ॥२॥

अहमानन्दानानन्दौ। अहं विज्ञानाविज्ञाने।
अहं ब्रह्माब्रह्मणी वेदितव्ये। अहं पञ्चभूतान्यपञ्चभूतानि । अहमखिलं जगत्॥३॥

वेदोऽहमवेदोऽहम्। विद्याहमविद्याहम्।
अजाहमनजाहम् । अधश्चोर्ध्वं च तिर्यक्चाहम्॥४॥

अहं  रुद्रेभिर्वसुभिश्चरामि।
अहमादित्यैरुत विश्वदेवैः।

अहं मित्रावरुणावुभौ बिभर्मि। अहमिन्द्राग्नी अहमश्विनावुभौ॥५॥

अहं सोमं त्वष्टारं पूषणं भगं दधामि। अहं विष्णुमुरुक्रमं
ब्रह्माणमुत प्रजापतिं  दधामि॥६॥

अहं दधामि द्रविणं हविष्मते सुप्राव्ये उ यजमानाय सुन्वते
। अहं राष्ट्री सङ्गमनी वसूनां चिकितुषी प्रथमा यज्ञियानाम्। अहं सुवे पितरमस्य मूर्धन्मम
योनिरप्स्वन्तः समुद्रे । य एवम् वेद। स देवीं सम्पदमाप्नोति ॥७॥

ते देवा अब्रुवन्-

नमो देव्यै महादेव्यै शिवायै सततं नमः।

नमः प्रकृत्यै भद्रायै नियताः प्रणताः स्म ताम्॥८॥

तामग्निवर्णां तपसा ज्वलन्तीं वैरोचनीं कर्मफलेषु जुष्टाम्।

दुर्गां देवीं शरणं प्रपद्यामहेऽसुरान्नाशयित्र्यै ते नमः
॥९॥

देवीं वाचमजनयन्त देवास्तां विश्वरूपाः पशवो वदन्ति

सा नो मन्द्रेषमूर्जं दुहाना धेनुर्वागस्मानुप सुष्टुतैतु॥१०॥

कालरात्रीं ब्रह्मस्तुतां वैष्णवीं स्कन्दमातरम्।

सरस्वतीमदितिं दक्षदुहितरं नमामः पावनां शिवाम् ॥११॥

महालक्ष्म्यै च विद्महे सर्वशक्त्यै च धीमहि।

तन्नो देवी प्रचोदयात् ॥१२॥

अदितिर्ह्यजनिष्ट दक्ष या दुहिता तव

तां देवा अन्वजायन्त भद्रा अमृतबन्धवः ॥१३॥

कामो योनिः कमला वज्रपाणिर्गुहा हसा मातरिश्वाभ्रमिन्द्रः।

पुनर्गुहा सकला मायया च पुरूच्यैषा विश्वमातादिविद्योम्॥१४॥

एषात्मशक्तिः। एषा विश्वमोहिनी। पाशाङ्कुशधनुर्बाणधरा। एषा
श्रीमहाविद्या।

य एवं वेद स शोकं तरति॥१५॥

नमस्ते अस्तु भगवति मातरस्मान् पाहि सर्वतः ॥१६॥

सैषाष्टौ वसवः। सैषैकादशरुद्राः। सैषा द्वादशादित्याः। सैषा
विश्वेदेवाः सोमपा असोमपाश्च। सैषा यातुधाना असुरा रक्षांसि पिशाचा यक्षाः सिद्धाः
। सैषा सत्त्वरजस्तमांसि। सैषा ब्रह्मविष्णुरुद्ररूपिणी। सैषा प्रजापतीन्द्रमनवः ।

सैषा ग्रहनक्षत्रज्योतींषि। कला काष्ठादिकालरूपिणी। तामहं
प्रणौमि नित्यम् ।

पापहारिणीं देवीं भुक्तिमुक्तिप्रदायिनीम्।

अनन्तां विजयां शुद्धां शरण्यां शिवदां शिवाम्॥१७॥

वियदीकारसंयुक्तं वीतिहोत्रसमन्वितम्।

अर्धेन्दुलसितं देव्या बीजं सर्वार्थसाधकम् ॥१८॥

एवमेकाक्षरं ब्रह्म यतयः शुद्धचेतसः

ध्यायन्ति परमानन्दमया ज्ञानाम्बुराशयः ॥१९॥

वाङ्माया ब्रह्मसूस्तस्मात् षष्ठं वक्त्रसमन्वितम्

सुर्योऽवामश्रोत्रबिन्दुसंयुक्तष्टात्तृतीयकः ।

नारायणेन संमिश्रो वायुश्चाधरयुक् ततः

विच्चे नवार्णकोऽर्णः स्यान्महदानन्ददायकः ॥२०॥

हृत्पुण्डरीकमध्यस्थां प्रातः सूर्यसमप्रभां

पाशाङ्कुशधरां सौम्यां वरदाभयहस्तकाम् ।

त्रिनेत्रां रक्तवसनां भक्तकामदुघां भजे ॥२१॥

नमामि त्वां महादेवीं महाभयविनाशिनीम्।

महादुर्गप्रशमनीं महाकारुण्यरूपिणीम् ॥२२॥

यस्याः स्वरूपं ब्रह्मादयो न जानन्ति तस्मादुच्यते अज्ञेया।
यस्या अन्तो न लभ्यते तस्मादुच्यते अनन्ता। यस्या लक्ष्यं नोपलक्ष्यते तस्मादुच्यते
अलक्ष्या ।

यस्या जननं नोपलभ्यते तस्मादुच्यते अजा। एकैव सर्वत्र वर्तते
तस्मादुच्यते एका। एकैव विश्वरूपिणी तस्मादुच्यते नैका।अत एवोच्यते अज्ञेयानन्तालक्ष्याजैका
नैकेति ॥२३॥

मन्त्राणां मातृका देवी शब्दानां ज्ञानरूपिणी।

ज्ञानानां चिन्मयातीता शून्यानां शून्यसाक्षिणी।

यस्याः परतरं नास्ति सैषा दुर्गा प्रकीर्तिता ॥२४॥

तां दुर्गां दुर्गमां देवीं दुराचारविघातिनीम्।

नमामि भवभीतोऽहं संसारार्णवतारिणीम् ॥२५॥

इदमथर्वशीर्षं योऽधीते स पञ्चाथर्वशीर्षजपफलमाप्नोति। इदमथर्वशीर्षमज्ञात्वा
योऽर्चां स्थापयति शतलक्षं प्रजप्त्वाऽपि सोऽर्चासिद्धिं न विन्दति। शतमष्टोत्तरं चास्य
पुरश्चर्याविधिः स्मृतः ।

दशवारं पठेद्यस्तु सद्यः पापैः प्रमुच्यते।

महादुर्गाणि तरति महादेव्याः प्रसादतः ॥२६॥

सायमधीयानो दिवसकृतं पापं नाशयति।प्रातरधीयानो रात्रिकृतं
पापं नाशयति।

सायं प्रातः प्रयुञ्जानो अपापो भवति।निशीथे तुरीयसन्ध्यायां
जप्त्वा वाक्सिद्धिर्भवति। नूतनायां प्रतिमायां जप्त्वा देवतासान्निध्यं भवति। प्राणप्रतिष्ठायां
जप्त्वा प्राणानां प्रतिष्ठा भवति। भौमाश्विन्यां महादेवीसन्निधौ जप्त्वा महामृत्युं
तरति। स महामृत्युं तरति य एवं वेद। इत्युपनिषत्॥२७॥