श्री धन्वन्तरीनवकम्
दैवासुरैर्भावगणैरजस्रं
प्रमथ्यमाने जनजीविताब्धौ।
समुद्गतं नूतनकालकूटं
प्रतारकं मोहनबाह्यरूपम्॥१॥
लोकस्तदासेवननष्टबोधः
प्रपद्यते हन्त
महाविपत्तिम्।
महाविपत्तिम्।
त्रातुं न चेष्टे बत नीलकण्ठः
स्वयं कृतानर्थकदर्थितं
तम्॥२॥
तम्॥२॥
धन्वन्तरे श्रीभगवन् प्रसन्न-
स्स्वयं सन्निधेहि
द्रुतमार्तबन्धो।
द्रुतमार्तबन्धो।
पश्यात्र लोकान् विषवेगतप्तान्
नितान्तरुग्णान्
करणत्रयेऽपि॥३॥
करणत्रयेऽपि॥३॥
केचिन्महामोहवशं प्रयाताः
संशेरते देव! परेतकल्पाः।
उन्मत्तचित्ताः परितो भ्रमन्ति
जगद्द्रुहश्चासुरशक्तयोऽन्ये
॥४॥
॥४॥
मन्दस्मिते सुन्दरशातकुम्भ-
कुम्भे तथा लोलविलोचनान्ते।
नवामृतं, किञ्च करे जळूकां
समाददानो भगवन्नुपेहि॥५॥
विभो समाश्वासय तावदुद्य-
न्मृदुस्मितार्द्रैर्मधुरावलोकैः।
विषोग्रवेगोत्थरुजासहस्रै-
र्निपीडितं विश्वमिदं
कृपात्मन्॥६॥
कृपात्मन्॥६॥
करस्थया दिव्यजळूकयाशु
लोकस्य दूरीकरु
दुष्टरक्तम्।
दुष्टरक्तम्।
हरे, सिराः पूरय हेमकुम्भ-
निर्यत्सुधास्वादजशुद्धरक्तैः॥७॥
उल्लाघतालाभसुहृष्टचित्तो
लोकः समुत्तिष्ठतु
शुद्धसत्त्वः।
शुद्धसत्त्वः।
देवी च सम्पद्विजयं प्रयातु
मानुष्यके त्वत्करुणाकटाक्षैः॥८॥
भिषग्वरैर्नित्यमुपास्यमान-
पादाब्ज, धन्वन्तरिरूप,
विष्णो! ।
विष्णो! ।
नारायणारोग्यसुखप्रदायि-
न्नपूर्ववैद्यायनमोऽस्तु
तुभ्यम् ॥९॥
तुभ्यम् ॥९॥
(Source: ‘Bhaktitarangini’
by Prof. P.C. Vasudevan Elayath, Published by Kerala Sanskrit Akademi)
by Prof. P.C. Vasudevan Elayath, Published by Kerala Sanskrit Akademi)